youtube

Ik heb al een tijdje niks gedaan met de web2.0 cursus. Dat is ook omdat ik nu op het werk en ook wel daarnaast veel met web2.0 bezig ben. De behoefte om de cursus te volgen is duidelijk minder, ik kan nu beter mijn eigen leerpad bepalen.
Maar youtube stond nog wel op het lijstje. Eerlijk gezegd ken ik youtube al veel langer, als consument dan wel te verstaan. Ik zoek er de meest rare dingen, oude liedjes, filmfragmenten en wat al niet meer. Maar nu vond ik het wel een uitdaging om een eigen youtube-filpje te maken. Ik had twee geleden met mijn digitale camera opnames gemaakt van een feestje en die opnames heb ik vervolgens bewerkt en op youtube gezet. En ook nog in dit bericht geplakt.

les 15: library 2.0

Ik begin nu overal de term 2.0 tegen te komen en begrijp steeds beter dat het een manier is om aan te geven dat iets naar het volgende niveau gaat en dat het meestal met interactiviteit te maken heeft. Zo ook met Library2.0. De nieuwe bibliotheek zal ik maar zeggen. Ik heb wat sites bekeken, waar hierover gedicsussieerd wordt, artikelen ook. De opdracht vanuit de web2.0 cursus luidde: wat betekent library2.0 voor jou? Ik moest meteen denken aan mijn eerste bezoek aan de nieuwe Openbare Bibliotheek in Amsterdam. Een prachtig gebouw, strakke inrichting. Overal I-macs. Witte moderne kasten. Maar tot mijn schrik bleek de helft van de bladmuziek-collectie niet meer in die strakke witte kasten te staan, maar naar het magazijn te zijn verhuisd. Weliswaar kon je nu heel makkelijk via die I-macs alles opzoeken. Zelfs vanuit je huis. Dan kreeg je bericht wanneer je het op kon halen. Maar ik hou er van door die kasten te snuffelen, me te laten verrassen door de kleur van een kaft. Door iets wat net naast datgene staat waar ik naar op zoek was.
Maar goed, ik zie ook heel goed de voordelen van de moderne bibliotheek. Zo sprak het idee dat gebruikers zelf de titels in de catalogus van tags kunnen voorzien, me erg aan.
En verder kwam ik in mijn zoektocht rondom Library2.0 de term: Radical Trust tegen. Het principe dat je vertrouwt op wat mensen in de Wikipedia zetten, of dat je als bibliotheek gebruikers tags laat zetten bij titels in je catalogus. Ik merk namelijk dat veel mensen die ik spreek over web2.0 moeite hebben met het feit dat iedereen dan maar kan bepalen wat er in 'gezeghebbende' media als een encyclopedie komt te staan. Bij universiteiten is het bijvoorbeeld not done om Wikipedia als bron te gebruiken. Volgens mij speelt daar ook wel de angst mee van sommige experts dat ze het monopolie op hun eigen vakkennis kwijtraken. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, maar ik denk ook dat het nou eenmaal een ontwikkeling is die je niet kunt stoppen. Je kunt studenten wel verbieden Wikipedia te raadplegen maar ik denk dat het zinvoller is, ze te leren hoe hier 'verstandig' mee om te gaan.

Wiki's

Vandaag verder gegaan met de lessen 16 en 17 van de web2.0 cursus. Ik ken wiki's natuurlijk al als lezer. Wikipedia gebruik ik zelfs vaak als eerste bron om even snel informatie te zoeken. Ik heb de discussie ook wel een beetje gevolgd over de betrouwbaarheid van de informatie.
Mijn doel was nu echter om ook echt te leren hoe wiki's werken, hoe je kunt meeschrijven, beheren etc. Daartoe heb ik de 'zandbak' gebruikt, dat schijnt op veel wiki's de vaste plek te zijn om te experimenteren. Die metafoor spreekt me natuurlijk erg aan, mijn blog heet niet voor niets 'Leren en spelen'. Het viel niet mee moet ik zeggen. Het duurt echt even voor ik uit had gevonden hoe je links maakt, afbeeldingen er in zet etc. Dat moet toch makkelijker kunnen lijkt me. Met een wiki-editor of zo. Die zullen er ook vast wel zijn, daar ga ik naar zoeken. Je kunt natuurlijk op een gegeven moment ook met knippen en plakken uit bestaande wiki's bepaalde wiki-code's overnemen, maar ja, dan moet je toch ook wel een beetje weten wat wat is.
Enfin, het resultaat is hier te zien. Ik ben nog niet te tevreden over de lay-out, maar dat komt de volgende keer.
Wat ik ook geleerd heb over wiki's is waar je ze wel en waar je ze beter niet voor kan gebruiken. Dat had ik tot nu toe niet zo helder voor ogen. Ik ga misschien voor mijn werk de onderwijswiki, Kiezen voor Talent beheren en tot nu toe zag ik daar tegenop omdat ik echt niet wist hoe je zoiets zou moeten aanpakken. Daar ben ik nu wat geruster op!

Library Thing

Volgende week ga ik met mijn collega Sonja een workshop geven. In die workshop willen we de deelnemers eerst een idee geven wat er zoal mogelijk is op het gebied van social software en web2.0. Dat doen we toch maar met een PowerPoint, omdat we er niet voldoende computers hebben om iedereen zelf te laten ontdekken. Dus nu wil plaatjes in die PowerPoint van eigen voorbeelden. Dan weet ik waar ik het over heb. Ik had al een paar screendumps gemaakt van bijvoorbeeld mijn Hyves-pagina en mijn Linkedin, maar wilde nog wat andere voorbeelden. Libray Thing, een site waar je al je (favoriete) boeken kan plaaten en delen met anderen, stond toch al op het programma om te gaan bekijken, en dat was een goede aanleiding. Het leek me namelijk een geschikte site om te gebruiken als voorbeeld in die Powerpoint. Bijna iedereen leest wel, dus hopelijk spreekt het veel mensen aan. Het invoeren van de boektitels is nog wel een klus. Je kunt weliswaar in veel bronnen zoeken, met een paar woorden uit de titel, maar elk boek is toch een zoekactietje. Voordat mijn hele bibliotheek daarin staat! Ik weet ook niet of ik die site ook wel zoveel zal bezoeken als bijvoorbeeld Last.fm, muziek is nou eenmaal een grotere passie van me dan lezen. We zullen het wel merken. Dat begin ik trouwens langzaamaan wel in te zien: ik heb de laatste tijd zoveel nieuwe site bezocht, me ingeschreven, profielen aangemaakt, maar er vindt een soort "natuurlijke" selectie plaats in de sites die ik blijf bezoeken, waar ik echt zin in heb bij wijze van spreken.
Enfin, een optie is ook weer om in deze blog een link naar mijn LibraryThing site op te nemen. Als me dat lukt, staat die hieronder!

Helaas, ik kreeg een bericht dat deze blog bepaalde HTML code niet accepteert. Dat ga ik nog wel een keer uitzoeken maar niet nu!

stilte doorbroken

Gisteren sprak ik de collega via wiens blog/tip ik dit hele web2.0 avontuur in ben gestapt. Hij zei: wel blijven bloggen hoor! En vandaag vroeg een andere collega me naar mijn blog-adres. Ze zei nog dat het voor haar ook weer een stimulans zou zijn om haar blog bij te houden.
Ik vroeg me af hoe het kwam dat ik al twee weken niets geschreven heb. En dus ook niet meer verder ben gegaan met de on-line cursus waar ik zo enthousiast over was. Ik heb de laatste twee weken wel dingen gelezen over social software en web2.0. En ik heb met een andere collega een opzet gemaakt voor een workshop die we gaan geven over netwerkleren. Misschien is dat het ook wel, dat ik nu behoefte heb om een verdiepingsslag te maken. Eerst even lekker doen, kijken, uitproberen, ervaren. En daarna erover nadenken om vervolgens te willen lezen wat anderen daarover te melden hebben. Eén artikel had ik overigens een paar weken geleden al eens gelezen en toen vond ik het allemaal nog vrij abstract. Bij herlezing viel het veel meer op zijn plaats. Kennelijk werkt dat voor mij zo het beste. Om in de termen van de Kolb-leercyclus te blijven: ik begin het liefst ergens bovenaan, met een concrete ervaring. Of liever gezegd: dat is voor mij het meest effectief. Dat neemt niet weg dat ik het lezen van dat artikel ook erg boeiend vond. Vooral omdat het het allemaal naar een wat "hoger" niveau tilde, wetenschappelijk zeg maar. En omdat het auteurs citeerde van wie ik boeken in de kast heb staan die ik nooit gelezen heb (zoals het kennelijk briljante boek Sferen van Peter Sloterdijk). En waar ik nu weer zin in krijg ze wel te lezen. En als het aan Kolb ligt? Ga ik dan vervolgens een soort theorie vormen, op grond waarvan ik dan weer een keus maak om te gaan handelen. Ik ben benieuwd!

rss revisited

Het is wel redelijk verslavend, deze wereld van web2.0. Ik wil meer, meer, meer. Liefst alles in 1 keer. Goed, omdat ik ook wel weet dat dat niet lukt, keurig teruggegaan naar les 9: feeds vinden. Omdat ik die overgeslagen had en ik me nou juist had voorgenomen dit stap voor stap te doen. En omdat ik les 8, RSS feeds ook niet heel uitgebreid had gedaan. Wat is dat dan, een weerstand tegen die feeds? Zou best kunnen, want ik realiseerde me bij het bekijken van mijn inmiddels aangemaakte feeds op bloglines dat ik nooit in staat zou zijn om al die feeds ook daadwerkelijk te gaan bekijken. Gelukkig is er een knop: mark all read, waarmee je alles weer op 0 kunt zetten. "Vroeger" gebruikte ik gewoon mijn Favorieten knop in de Explorer om af en toe mijn favoriete sites te gebruiken. Sinds een tijdje staan ze ook op del.icio.us, zodat ik ze overal kan bekijken. En nu zou ik dan ook nog kunnen checken of er wat nieuws op staat, tja... Misschien moet ik in de komende tijd gewoon gaan schiften tussen wat ik wel en wat ik niet als feed wil hebben.
Maar goed, toch wat feeds toegevoegd. Geen nieuwsfeeds, gaan feeds voor het werk, maar puur voor plezier, over opera, over Anna Netrebko, en over Stephen Sondheim. Toch wel goed dat ik dat gedaan heb, want zo vond ik ook weer een site met podcasts over Sondheim. Die ga ik van het weekend dan maar eens bekijken! En downloaden voor op mijn I-pod. Grappig hoe alles samenkomt in deze wondere wereld van ICT.

nog iets van een afbeeldingengenerator

My Peculiar Aristocratic Title is: The Right Reverend Adriaan the Brobdingnagian of Herring-le-hole Get your Peculiar Aristocratic Title

stoeien met afbeeldingsgeneratoren

Lesje 9 heb ik overgeslagen. Ik ga het nog wel doen, maar die rss feeds vind ik even niet zo interessant. De titel van 10 prikkelde ook meer. Wel was ik even overweldigd door het aanbod. Hoe daar een keuze in te maken? Ik ben er nog niet uit, ga daar zeker nog een keer kijken, want het trekt me vanwege het enorme "fun"aspect. Overigens hadden wij op het werk rond de Kerst al grote lol met, zo leer ik nu via deze cursus, een afbeeldingsgenerator: elf yourself. Fotootjes van je eigen hoofd op een elf plaatsen, die vervolgens een dansje uitvoert op de tonen van Jingle Bells. Helaas kon je resultaten na Nieuwjaar niet meer bekijken, wachten of ze volgend jaar weer hetzelfde doen. Eerst de Hairmixer, een site waarmee je het haar van de ene beroemdheid op het hoofd van de andere kan plakken, of, nog veel leuker: op je eigen hoofd. Als kale man is dat natuurlijk een enorme uitdaging! Ben niet helemaal tevreden over het resultaat, dan had ik nog even wat langer moeten stoeien met de grootte en de hoogte etc. Ga ik nog wel een keer doen, en dan vervang ik de foto wel. Maar voor nu plaats ik het resultaat toch. (Inzicht in mijn leerproces: daar komt kennelijk het brave jongentje in me naar boven, die graag wil laten zien dat-ie zijn huiswerk heeft gedaan!)
En verder Lunapic, een site waarmee je foto's kon "verknippen". Veel minder leuk maar toch ook maar uitgeprobeerd met de foto die ik eerder op Flickr had geplaatst, zo komt er nog een beetje een rode draad in dit verhaal.
Ga les 9 ook nog doen, maar niet nu.
O ja, dat linken naar andere sites in mijn blog, wat ik al een paar berichten doe, en wat ook "moet" van de cursus, heb ik toch maar mooi zelf uitgevonden. Dat soort, voor ingewijden in ict&o, simpele dingen, maken me toch een beetje trots.

over technologie en over bloggen

Via de web2.0 cursus de site van Sitepal bekeken. Wel aardig, maar ik zag niet zo gauw toepassingsmogelijkheden voor mezelf of mijn werk. Ik vind die getekende poppetjes niet zo werken. Sommige vind ik zelfs een beetje luguber, bv de mevrouw die het introductiepraatje houdt. Ik denk dat ik het prettiger vind om door een echt iemand toegesproken te worden, via video bv. Dat is misschien wat meer werk, maar aan de andere kant: als je toch al audio op moet nemen voor zoiets, en hebt een videocamera, dan is het niet veel extra werk.
Verder vond ik de vertaal-optie wel grappig. Vooral omdat de vertalingen soms erg hilarisch zijn. En natuurlijk kwam het kind van 7 in mij naar boven en heb ik toch even gekeken hoe hij "vieze" woordjes vertaalt, ha ha. Ik meende zelfs dat het Nederlandse vertaal-avatartje Willem een beetje raar keek daarbij.

Over het bijhouden van dit blog (deze blog?): ik merk dat ik het voor mezelf wel goed vind dit soort dingen over mijn leerproces vast te leggen maar nu komt ook de vraag naar boven: wil ik dat anderen het lezen? En wie dan? En is het dan wel interessant genoeg? Misschien ga ik eens voorzichtig een link op mijn hyves-profiel zetten. Ik heb ook een 'comment' geplaatst bij een andere blog, van iemand die ook deze online web2.0 cursus volgt. Heeft dat te maken met de behoeft aan communicatie tijdens mijn leerproces?

23 dingen, nummer 6

Hier kon ik niet zoveel mee. Het is wel leuk om te zien hoe dat mashing werkt, maar ik zie niet zo snel waarvoor ik dat zou willen gebruiken. Aan de andere kant: als ik ooit eens een mooi mozaïek nodig heb of een collage wil maken met foto's in mijn favoriete kleur, dan weet ik nu hoe ik dat kan aanpakken. Op naar nummer 7.

flickr

Zojuist mijn eerste foto geplaatst op Flickr. En ook mijn account daar aangepast. Ik merk wel dat ik ongeduldig word. Weer een rondtour over wat er allemaal kan. Ik vraag me af met welke "habit" van lifelong learning dat samenhangt. Misschien de eerst wel: Begin with the end in mind. Over het stellen van doelen. Dat heb ik, ongeduldig als ik ben, natuurlijk niet gedaan. Misschien had het geholpen als ik bijvoorbeeld voor vandaag mijn doel had bepaald. Belangrijk dus om habit 7 en een half: Play, ook in het achterhoofd te houden. Anders wordt het te snel "moeten". Dat is het gevoel dat nu overheerst: ik "moet" nog een permalink maken naar de wiki, ik "moet" nog een stukje schrijven over de foto, die moet ik waarschijnlijk dan ook weer linken naar godweetwat. Ok, rustig, stap voor stap. Leren mag ook wel wat tijd kosten.
Als ik weer kijk op de site, zie ik het al: er staat letterlijk: "we vragen je uitgebreid rond te kijken" en ik heb er van gemaakt: we vragen je even in 2 minuten heel Flickr te doorgronden. Dat is wel herkenbaar. Nou ja, een mooi leermoment zullen we dan maar zeggen.

het begin

Via mijn collega Karel Roos op een zeer leerzame site over web2.0 terecht gekomen. Ik hoorde vorige week voor het eerst de term web2.0 en nu wil ik me daar echt in gaan verdiepen. Leren.
Zonet heb ik, in het kader van dat leerproces, een blog-account aangemaakt. Dat is wel opmerkelijk omdat het woordje blog bij wijze van spreken 2 weken geleden nog "zo'n term" was. Ja, ik zat al op hyves en ik ben echt geen totale digibeet, maar nu ga ik grotere stappen maken. Ik vind het leuk om op deze manier mijn leerproces vast te leggen omdat ik nou eenmaal het snelst en effectiefst leer door dingen zelf te doen.
Over de 7,5 habits van levenslang leren:
ik vind de lastigste: create you own learning toolbox. Omdat ik de neiging heb heel veel verschillende bronnen te raadplegen en daardoor soms verzuip. De meest inspirerende vind ik: Play! Spelen is voor mij essentieel. Op de tribune zitten kan aardig zijn, maar het leven speelt zich daar niet af! Dat speelt zich op het veld af.
Tot zover mijn eerste bericht.