zaterdag 19 januari 2008

over technologie en over bloggen

Via de web2.0 cursus de site van Sitepal bekeken. Wel aardig, maar ik zag niet zo gauw toepassingsmogelijkheden voor mezelf of mijn werk. Ik vind die getekende poppetjes niet zo werken. Sommige vind ik zelfs een beetje luguber, bv de mevrouw die het introductiepraatje houdt. Ik denk dat ik het prettiger vind om door een echt iemand toegesproken te worden, via video bv. Dat is misschien wat meer werk, maar aan de andere kant: als je toch al audio op moet nemen voor zoiets, en hebt een videocamera, dan is het niet veel extra werk.
Verder vond ik de vertaal-optie wel grappig. Vooral omdat de vertalingen soms erg hilarisch zijn. En natuurlijk kwam het kind van 7 in mij naar boven en heb ik toch even gekeken hoe hij "vieze" woordjes vertaalt, ha ha. Ik meende zelfs dat het Nederlandse vertaal-avatartje Willem een beetje raar keek daarbij.

Over het bijhouden van dit blog (deze blog?): ik merk dat ik het voor mezelf wel goed vind dit soort dingen over mijn leerproces vast te leggen maar nu komt ook de vraag naar boven: wil ik dat anderen het lezen? En wie dan? En is het dan wel interessant genoeg? Misschien ga ik eens voorzichtig een link op mijn hyves-profiel zetten. Ik heb ook een 'comment' geplaatst bij een andere blog, van iemand die ook deze online web2.0 cursus volgt. Heeft dat te maken met de behoeft aan communicatie tijdens mijn leerproces?

1 opmerking:

Moniek Verhaaren zei

Hallo,
Gevonden! Ik ben die andere 23-dingen-cursusvolger bij wie je een berichtje plaatste. De dingen die je schrijft over deze cursus herken ik, al ben ik nog niet bij dat vertaalmannetje aangekomen. Lijkt me leuk!
Tot nu toe zie ik ook nog niet direct de toepassing van deze cursus. En ik vind het ook irritant dat je naar een tekst moet luisteren (deed mij erg aan mijn middelbare schooltijd denken) en daarnaast een andere tekst voor je ziet. Maar ik ben nog maar bij les 4. Ga gauw verder en zal er dan op mijn 'normale' blog (www.mosredna.blogspot.com) iets over schrijven.

Groet,
Moniek